من
خب راستش
من جثه ی نحیفی دارم
استخوانی
لاغرمردنی
از این حرفا
و روحیه ی کوفتیم شدیدن حساس
و وقتی سرما می خورم....انسان متظاهری می شوم سر خورده که به سرعت از همه فررار می کند که نکند کسی از او این مرض کوفتی را بگیرد
و وقتی سرما می خورم چقدر به مرگ نزدیک می شوم من....مسخره است
انسان
آهای آدم
که می خزی بر روی روزهای زندگی
برخیز که زیستن ارزش خزیدن ندارد
برخیز
فریاد بزن
سیلی بزن
محکم باش
مغرور قدم بردار
انسان باش
و نترس از آنچه میگذرد
*آدما چقد به خودشون فک می کنن
علی
سلام سال جدید
یک وقتهایی از زندگی هست که همه آدمها...چه افراد عادی چه آنهایی که ادعای متفاوت بودن دارند...احساس می کنند به پیری به مرگ و تمام شدنشان نزدیک شده اند
سلام روزهای ابتدایی سالهای از عمر که هنوز باورتان نکرده ام