دگرگونی (مارسل پروست)

نمی توانیم چیزها را به وفق میلمان دگرگون کنیم، اما میلمان کم کم دگرگون می شود. وضعیتی که چون ستوه آور بود، امید تغییرش را داشتیم، برایمان بی تفاوت می شود. نتوانسته ایم از سد راه، چنان که مطلقاً دلمان می خواست بگذریم، اما زندگی کاری می کند که از کنارش بگذریم، پشت سرش بگذاریم، و آنگاه اگر به سوی دور دست گذشته رو بر گردانیم آن را شاید به زحمت ببینیم، از بس که ناچیز و نادیدنی شده است.