خاطره‌های لعنتیِ دوست‌داشتنی
دنیا کوچکتر از آن است که گم‌شده‌ای را در آن یافته باشی
هیچ‌کس اینجا گم نمی‌شود
آدم‌ها به همان خون‌سردی که آمده‌اند
چمدانشان را می‌بندند و ناپدید می‌شوند
یکی در مه
یکی در غبار
یکی در باران
یکی در باد
و بی‌رحم‌ترین‌شان در برف
آن‌چه بر جا می‌ماند
رد پایی‌ست و خاطره‌ای که هر از گاه
پس می‌زند مثل نسیم
پرده‌های اتاقت را!
* از وبلاگ رونوشت بدون اصل
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد